Bazen ..

Bazen nefretim büyüyor... Nefes alamıyorum.. Kulaklarım çınlıyor, gözlerim doluyor ve boğazım düğümleniyorum..

Bazen nefret ediyorum insanlardan ve tüm kainattan... Pişman oluyorum bazen. Keşke zamanı geri alabilmek mümkün olsa ve ben yeniden, yaşamın o karesine akabilsem. Keşke hayat istemediğimin aksine, bana bakıyor olsa...

Bazen soğuk ve sert bir duvar çarpıyor yüzüme. Bu esnada kalıplaşıp suretler, derinleşiyor yaşlar.. Bazen acı da, nefret de gizlenemiyor.. Bazen kopup geliyor içimden haykırmak. Dinlemek istemiyorum o sesi... Ses kesiliyor.

Bazen sessizlikle korkuyorum.. Ve bazen nefret ediyorum.. İnsanlardan ve kainattan..

Ne yazık ki, şuan da, tüm bu bazenleri içimde hissediyorum..

Ani kararlardan nefret ediyorum. Ama bu o kadar ani oldu ki..