“ Rüzgârında ağladığına tanık olmuş,
Yapraklar tanıyorum...
Yaprakların ağladığına tanık olmuş,
Ağaçlar biliyorum...
Toprağın yaşlarını silmiş,
Kayalıklar tanıyorum...
Yaşları ta derininde kalmış,
Bir “ben” biliyorum...
Usulca gitmeyi, ebediyen susmayı seçmiş...”