3 Şubat 2009 Salı


“ Kırmızı güller atılıyordu başından,
Aşağı...
Herkesin yüzü gülüyordu...
Büyük bir iş başarmış gibi,
Herkesin surat ifadesinde,
Kıvanç vardı...
Oysa kimse bilmiyordu onu nelerin beklediğini...
Kendisinin ise tek bildiği şey;
Aydınlıktan sıyrılıp, karanlığa ait oluşuydu...”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder