Bugün hastanedeki ikinci gecem, her şey yolunda gibi gözüküyor.
Sabahları martıların ekmek kavgası yaparken ya da bizim bilmediğimiz ve hiçbir zaman öğrenemeyeceğimiz bir şeyleri kutlarkenki çığlıklarıyla uyanmak gibisi yokmuş! Masmavi Boğaz sularının üzerinde gezinen bembeyaz martılar, insana hayatın devam ettiğini kanıtlamaya yetiyor. Ve bir de içe çekilesi Boğaz havası… Akşamları da martılar kavga ediyor. Üstelik gemi sesleri yalnız olmadığımızı hatırlatıyor. Gecenin karanlığında Boğaz Köprüsünün ışıklarından süratle geçen her araç, içimdeki hayata bakışı derinleştiriyor. Zira insan burada, paylaşmayı öğreniyor. İlk kez uzak kaldığım bir vakitte, yanımda sahiden kimlerin olduğunu görebiliyorum. Üstelik bu, her şeye yetiyor. Ayrıca etrafımdakiler, bana hayat kadar yakınlar. Zira acılarımız ve sebeplerimiz aynı. Bekleyişlerimiz, dilemelerimiz ve koğuşumuz.
Aslında sonucu ne olursa olsun, sanırım şimdilik yaşamayı seviyorum.
İyi geceler Baltalimanı…
Baltalimanı K.H. Hastanesi
18’i 19’a bağlayan gece 00.16 Şubat/2010 Perşembe
Sabahları martıların ekmek kavgası yaparken ya da bizim bilmediğimiz ve hiçbir zaman öğrenemeyeceğimiz bir şeyleri kutlarkenki çığlıklarıyla uyanmak gibisi yokmuş! Masmavi Boğaz sularının üzerinde gezinen bembeyaz martılar, insana hayatın devam ettiğini kanıtlamaya yetiyor. Ve bir de içe çekilesi Boğaz havası… Akşamları da martılar kavga ediyor. Üstelik gemi sesleri yalnız olmadığımızı hatırlatıyor. Gecenin karanlığında Boğaz Köprüsünün ışıklarından süratle geçen her araç, içimdeki hayata bakışı derinleştiriyor. Zira insan burada, paylaşmayı öğreniyor. İlk kez uzak kaldığım bir vakitte, yanımda sahiden kimlerin olduğunu görebiliyorum. Üstelik bu, her şeye yetiyor. Ayrıca etrafımdakiler, bana hayat kadar yakınlar. Zira acılarımız ve sebeplerimiz aynı. Bekleyişlerimiz, dilemelerimiz ve koğuşumuz.
Aslında sonucu ne olursa olsun, sanırım şimdilik yaşamayı seviyorum.
İyi geceler Baltalimanı…
Baltalimanı K.H. Hastanesi
18’i 19’a bağlayan gece 00.16 Şubat/2010 Perşembe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder