kayı şehir hasretiyle mesela,
zordur yeni bir güne başlamak.
bankta oturuyorduk az önce.
elleri dizlerini dövüyordu bu kez.
ve başım omzunla her buluştuğunda,
bir yeni şarkı daha yazıyorum.
keşke biraz olsun sevseydin deri koltukta sevişmeyi sevdiğin gibi beni.
kayıp geleceğimizin kulağına masallarımı fısıldıyorum.
ve sen rüya gören çocukları aniden uyandıran kötü bir anne gibisin.
şimdi hatırlıyorum da,
ben son şarkımı yazdığımda
arabanın arka koltuğunda oturuyordum
ve vedalar kalıcıydı sevgili.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder